Av ein eller annan årsak, gjekk eg i fleire dagar i dei to føregåande vekene og tenkte på Kirsti, som eg budde i kollektiv i lag med for ti år sidan. Eg undra meg litt over kvifor i all verda ho tok så mykje plass i hovudet mitt, men då eg var på seminar fekk eg det eg meiner eg forklaringa, for der, mellom eit par hundre menneske, såg eg plutseleg nettopp Kirsti. Vi fekk oss ein god lunsj i lag, og det var artig å møta att eit menneske som tydde så mykje for meg då me budde i lag.
søndag, mars 25, 2007
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar